Vandaag wil ik jullie wat vertellen over jezelf helen met healing work. Ik weet niet of er echt een Nederlandse term voor is, helend werk klinkt nog het beste. Dit gaat over het energetische genezen. Het oplossen van kleine of grote trauma’s uit je energie lichaam.

Ik heb daar al wel het een en ander in gedaan, maar volgens mij is er altijd meer te helen zodat je nog meer voluit kunt gaan. Dus toen ik van Klasina hoorde over de healing journey van Kajan was ik meteen geïnteresseerd.

Maandag in de vroege avond stapte ik in de lift bij Kajan. Ik had al een aantal reikie sessies bij haar gedaan zowel live als via de lucht of energie. Het waren iedere keer bijzondere ervaringen. Soms voelde ik de energie door mijn hele lichaam stromen, soms voelde ik me echt ‘lichter’ in de dagen erna. En altijd merkte ik meer inzichten op het thema waar we aan werkten (Kajan vraagt altijd waar je hulp bij wilt, of waar je aan wilt werken).

Dit keer zou ze echter iets anders gaan doen. Een healing journey.

We hadden eerst een gesprek om de vinger op de zere plek te leggen. Wat maakt mij echt gelukkig? Wat had ik nodig? Waar hield ik mezelf nog tegen? En waar komt dat vandaan?

Op sommige vragen had ik geen antwoord en dat was helemaal okay.

Kajan vertelde ter voorbereiding nog dat het iedere keer een andere ervaring was en dat zij ook niet wist hoe het zou gaan. Het zou wel helpen om volledige eerlijkheid naar mezelf te hebben.

Kajan deed eerst een reikie sessie en ik was heerlijk ontspannen. Toen ging ze vragen stellen. Of er wellicht nog ergens een spanning of pijnpunt in mijn lichaam zat. Toevallig viel mij net een stekende lichte pijn punt in mijn schouderblad op dus dat zei ik.

Door allerlei vraagstelling met gebruik van metaforen en de helpende reikie kwamen we van die stekende pijn uit op een jeugd herinnering.

Ik vind dat achteraf dan altijd heel bijzonder, kennelijk vond mijn lichaam dat het nu tijd was om dat op te ruimen. Een volgende keer kan er wel weer een ander pijntje met een andere herinnering naar boven komen.

Maar goed, er kwam dus een herinnering naar boven die ik vertelde. Een pest herinnering op school.

Ik was toen al heftig in de emoties. Terwijl dit normaal een vage herinnering is die niets bij me losmaakte kwamen die emoties wel in die ontspannen staat los.

We doken dieper op de herinnering om de vinger echt op de zere plek te leggen. Veel tranen, veel emoties, zeker omdat ik erachter kwam dat het niet zozeer die pest herinnering was, maar meer het gemis van steun eromheen.

Geen ouder die me hielp om met het pesten om te gaan. Die me hielp om door moeilijke momenten heen te gaan om te krijgen wat ik wilde (vriendinnen of een leuke hobby). Die me leerde oncomfortabele gevoelens te voelen en te accepteren en te kijken hoe nu verder.

Ik miste echt gezien worden. Ik miste echte interesse in mij en mijn gevoelswereld.

En dit is absoluut geen klacht naar mijn ouders hoor, lees maar verder.

Kajan begeleidde me met veel liefde naar een punt waar ik mijn ouders kon vertellen wat ik nodig had toen in mijn jeugd als jong meisje. Ik kon boos op ze worden en ze vertellen hoe ik me voelde.

En toen deed Kajan iets heel moois. Op een hele bijzondere manier door mij te bevragen kwam ze erachter waar de energie van m’n ouders nog in mijn lichaam zat. Mijn antwoorden kwamen zonder erbij na te denken en ik voelde het ook heel duidelijk.

Bij m’n vader was dat m’n schouder. Daar ging ze de energie weghalen. En heel bijzonder, ik voelde meteen zo’n opluchting, zo’n ontspanning ontstaan.

M’n moeder zat op veel meer plekken en pas toen de laatste plek was schoongemaakt voelde ik weer die opluchting. Zo bizar. Terwijl ik al bijna weer in mijn hoofd zat te denken: “Ik kan toch niet nog meer plekken noemen!”. Gelukkig deed ik dat wel, haha.

Ik mocht die energie van mijn ouders weer teruggeven aan mijn ouders. Super fijn. En toen ik dat deed voelde ik heel duidelijk wat ik cognitief wel wist. Zij voelden hetzelfde gemis uit hun jeugd. Ze wilden het beste voor mij maar wisten niet hoe omdat ze het zelf ook hadden gemist.

En zo is het natuurlijk ook. Wat je zelf niet hebt gekregen kun je ook niet doorgeven.

Kajan gebruikte allemaal bijzondere dingen tijdens de sessie die ik niet zal verklappen en die hielpen heel erg om die oude gebeurtenissen weer te voelen en te helen.

En die stekende pijn bij mijn schouder was ook helemaal weg.

Dat was mijn ervaring van de healing journey. Ik voel weer duidelijker wie ik ben, dat ik er mag zijn en mezelf mag zien, yiehaaaa.

Ik kan me voorstellen dat het jou minder zegt dan mij natuurlijk, maar wellicht ben je nu wel nieuwsgierig geworden naar wat het jou kan brengen om eens in je onbewuste jeugd herinneringen en pijntjes te duiken. Bij veel mensen verdwijnen bijvoorbeeld ook fysieke chronische pijnen omdat ze hieraan werken.

En ik kan me voorstellen dat zoiets minder eng wordt als je mijn ervaring zo leest.

Wil je meer weten over wat je jeugd voor onbewuste impact kan hebben op je volwassen leven dan kan ik van harte het boek ‘Ongekende gevoelens’ van Jonice Webb aanraden.

En als je eraan toe bent, boek dan zeker eens een sessie bij Kajan.

Wil je aan de slag met jezelf en voelt een helende reis nog even een brug te ver, stuur ons dan een berichtje over het Voluit programma. Hier krijg je stap voor stap de inzichten waar jij nog meer voor jezelf kunt kiezen, nog meer terug naar jezelf kunt gaan en leer je ook de basis zodat eventuele healing sessies later ook duurzaam effect hebben (ik heb ook heel wat healing sessies gedaan voordat ik deze vaardigheden had, en daar merkte ik helaas maar heel kort iets van 😬).

Ben benieuwd wat je van deze blog vond. Interessant om te lezen? Nieuwe inzichten? Let me know!

Motivator, Inspirator, Sabotage Expert, Bubbly persoon, coach en founder Voluit! Programma

Connecten op social

Share your thoughts

Your email address will not be published. Required fields are marked

{"email":"Email address invalid","url":"Website address invalid","required":"Required field missing"}

Meer lezen? Gerelateerde blogs voor jou