Heel gek is het niet dat het moeilijk is om zichtbaar te zijn. Het begint al als je jong bent. In je pubertijd ben je je zo bewust van jezelf. Je wilt niet opvallen maar wel jezelf zijn en op de een of andere manier gaat dat vaak niet samen.
Je klasgenoten maken een opmerking over dat leuke blousje wat jij juist apart vond en je trekt hem onbewust minder vaak aan. Je past je aan, stapje voor stapje, want je wil geen opmerkingen. Je wilt je veilig voelen in een groep, je wilt erbij horen. Het is allemaal heel normaal.
We willen al heel lang bij een groep horen
Er zijn theorieën dat dit terug te herleiden is aan het verre verleden toen we nog in holen woonden en voor ons voortbestaan ook afhankelijk waren van de groep. In je eentje kon je gewoon niet overleven!
En dan rol je die pubertijd door en ga je als jong volwassene gewoon door op die voet. Het niet teveel opvallen is ondertussen een waarheid voor je geworden. Je kiest veilige kleuren, veilige kleren. Met af en toe een impuls aankoop voor een vrolijke kleur waar je stiekem wel naar verlangt maar die dan toch vaak in de kast blijft hangen.
Je spreekt je minder uit als je zou willen. In gedachte heb je hele gesprekken van wat je eigenlijk had willen zeggen, maar je zegt ze niet.
Je hersens maken afwijzing pijnlijk!
En wanneer je ze een keer durft uit te spreken krijg je misschien eens een afwijzing. En dat voelt pijnlijk. (En wist je dat het ook echt zo werkt in je hersens? Onderzoekers zagen dezelfde brein activiteit bij mensen die dachten aan een afwijzing als bij mensen die echt pijn voelden!).
Dus je wilt die afwijzingen vermijden.
Het is allemaal niet heel gek.
Maar wel jammer.
Zichtbaarheid een dingetje… je houdt jezelf klein
Want dit zorgt er waarschijnlijk wel voor dat je het zelfs nu nog moeilijk vindt om zichtbaar te zijn.
Dat je jezelf tegenhoudt om je uit te spreken in discussies, want dat is veiliger, “stel je voor dat ze dit of dat van me denken”.
Dat je mooie ideeën hebt maar ze komen slechts mondjesmaat verder dan de ideeën fase.
Dat je je regelmatig voorneemt om elke dag vet zichtbaar te zijn voor je bedrijf maar dat je dan toch een slechte dag hebt en je denkt: “Hier zit toch niemand op te wachten”, en je het een paar dagen (of zelfs weken) niet doet.
Dit betekent dat je aan de wereld nog steeds een kleinere versie laat zien van wie je bent.
En daarvoor ben je niet hier!
Want we zitten op jou te wachten. Niet de veilige jou, niet de weggecijferde jou, niet de kleine jou. We wachten op de jou die van binnen bruist, die er zeker wel is, alleen wat weggestopt.
Om je plek in te nemen, om te laten zien wat je in huis hebt. Om te doen wat je hier te doen hebt. Zonder rem, zonder twijfels, met volle overgave.
Dus ga aan de slag.
Heb ik een recept voor jezelf tevoorschijn toveren?
Helaas niet. Iedereen is namelijk anders en ik weet niet welke ervaringen en overtuigingen jij in je spreekwoordelijke rugzak hebt zitten die ervoor zorgen dat zichtbaarheid een dingetje is voor jou.
Wat ik wel weet is dat je alle emotionele wonden kunt helen en alle overtuigingen kunt veranderen en opnieuw programmeren in je hersens.
En zelfs zonder het bovenstaande kun je het veranderen, gewoon door het te doen en te ervaren dat je niet dood gaat!
Maar dan dien je er wel eerst bewust van te zijn.
Ben jij je er bewust van dat je jezelf klein houdt?
Dus hier een kleine bewustzijnsoefening:
Kijk eens naar je leven. Naar je relaties, je woning, je bankrekening, je gezondheid, je werk, je evt kinderen, je evt partner, je bezigheden, je dagelijkse rituelen.
Maak daar eens een soort totaal beeld van.
Probeer er naar te kijken vanuit een bril van iemand anders. Hoe zou iemand anders ernaar kijken? Wat zou die ervan denken?
Dit geeft je vaak een wat objectiever beeld.
Dit beeld is wie jij nu bent. Jouw externe wereld vertegenwoordigt jouw innerlijke wereld.
Klopt dat beeld met wie jij van binnen wel weet dat je bent?
Voelt het 100% kloppend met wie je bent?
Of knelt het? Denk je: “dit is niet wie ik echt ben”.
Als het niet klopt dan hou je jezelf ergens nog klein. Dan rem je jezelf ergens nog af.
Bonus punten want nu weet je dat!
Kies jouw pad naar jouw echt jij
Nu kun je ervoor kiezen:
- Gewoon gaan doen. Gedrag veranderen, nieuwe ervaringen beleven en langzaam je overtuigingen veranderen.
- Je onzichtbare wonden helen. Je niet helpende overtuigingen ontdekken en nieuwe helpende overtuigingen herprogrammeren. Jezelf opnieuw leren kennen en automatisch nieuw gedrag vertonen wat bij je nieuwe identiteit hoort.
En wanneer je bijvoorbeeld al vaker optie 1 hebt geprobeerd en je hebt niet het idee dat je daar verder mee komt kun je gelijk voor optie 2 gaan.
Schakel een coach in of volg het Voluit programma en transformeer jezelf naar je nieuwe jij (eigenlijk de oude jij).
Hoe is dat bij jou? Vind jij zichtbaar zijn een dingetje of juist helemaal niet?
0 comments